Als media over elkaar gaan praten en schrijven is er doorgaans een gebrek aan interessant nieuws. Dat kan nu nog niet aan de orde zijn, want de komkommertijd ligt nog voor ons. Toch vond ons plaatselijk dagblad het afgelopen week weer nodig om een ander Dordts medium de maat te nemen. In de ogen van de krant was iDordt weer eens stout geweest en daarom werden Dordtse raadsleden gebeld met de vraag om daar politiek correct schande van te spreken.
Wat was er gebeurd? Op iDordt.nl was een foto geplaatst van een dame met een niqaab. Da’s een sluier die het gezicht met uitzondering van de ogen bedekt. Een soort boerka, zo u wilt. Er stond de vraag bij of dit moet kunnen. Meneer Marco, de baas van iDordt, wilde er een discussie mee losmaken. Gezien de actualiteit (het kabinet werkt aan een gedeeltelijk boerka-verbod) geen gek idee, maar wellicht was een interview met de dame beter geweest, dan alleen een foto van haar.
Tot mijn verbazing verscheen dat interview enkele dagen later, het was dit weekend, alsnog. De Dordtse vrouw met niqaab blijkt een 20-jarig meisje te zijn dat hele zinnige dingen zegt. Geloof is mijn ding niet, dus al die teksten nam ik maar voor kennisgeving aan, maar ze zei bijvoorbeeld: “als je iets van me wilt weten, kun je het gewoon vragen”. Dat ze, zoals iedereen op de openbare weg, zo maar gefotografeerd kon worden, daar tilde ze niet zo zwaar aan.
Eigenlijk zou ik u het interview op iDordt willen aanbevelen. Het geeft inzicht in het denken van een jonge, gelovige en vredelievende vrouw. Op boerka’s heb ik het zelf niet zo, maar dat geldt ook voor capuchons, petjes en bivakmutsen. Intussen kreeg ik van ons lokale dagblad mee dat de subsidiekraan voor iDordt en meteen ook voor RTV Dordrecht maar dicht moet. Het is allemaal niks. Wat een stuitende arrogantie. Ik word eigenlijk een beetje misselijk van ons plaatselijk dagblad.
Vijftien cent per jaar heb ik best over voor iDordt; alleen al voor dat ene interview met de sluierdraagster. Voor twee euro vijftig per jaar krijg ik lokale televisie. Daar zie ik regelmatig ook wat aardigs voorbijkomen. Het zijn media die met marginale middelen erg hard hun best doen. Als concullega’s kun je dat neersabelen, maar ook koesteren als wat we pluriformiteit van media noemen. Het lokaal dagblad adviseer ik dan ook graag op z’n Dordts; kijk naar je eigen!
Kronkelaar.
